پایگاه خبری مدیریت شهری کرج، مصطفی فراغت/ با آمدن و رفتن نصیری، آمدن و رفتن احمدی نژاد و آمدنِ کمالی زاده کرج همان کرج باقی مانده است. با همان گلوگاه ها، با همان مشکلات، با همان قوت و ضعف ها، با همان شهروندان و با همان خواسته ها و نیازها.  

همه آدم هایی که در طول عمر شورا آمدند؛ رای اعتماد گرفتند و کار کردند؛ مدل مدیریتی خودشان را داشتند. اما اصولا این رفت و آمدها نتوانست و نمی تواند "تغییر شگرفی" در فرم زندگیِ شهروندی ایجاد کند؛ که آنچه مشاهده می شود، بعد از همه این آمد و رفت ها؛ از شورای اول تا شورای پنجم؛ باقی ماندنِ باقی مانده ها است!

شهری که سال ها پیش با تفکر آدم هایِ آن موقع ساخته شده، فرم گرفته، رشد کرده و بزرگ شده را چطور می شود یک ساله، دو ساله، سه ساله یا چهار ساله تغییر داد؟ 

اگر اینطور بود که در چهار دوره گذشته شورای شهر باید چهار شهر جدید ساخته می شد با چهار سلیقه یِ متفاوت. اما چرا بعد از گذشته بیش از دو دهه از عمر شورا و بی شمار کار گروهی و بی شمار خرد جمعی، کرج همان کرج سابق است با باغ ها و درختانی کمتر!

 با آمدن کمالی زاده اما به نظر می رسد  اتفاق متفاوت و مثبتی نسبت به گذشته رخ خواهد داد. اتفاقی که اگر به لحاظ فیزیکی چیزی برای گفتن نداشته باشد (که تلاش می کند با به سرانجام رساندن پروژه ها و کار و برنامه ریزی در تمام حوزه ها داشته باشد _ برای نمونه افزایش بیست و چند درصدی جذب بودجه عمرانی در پنج ماه گذشته) اما "صداقتی" به همراه دارد که یقینا ادامه ی آن همراهی و اعتماد مردم را به دنبال خواهد داشت.

همه می دانیم که شهر ساخته شده را دو سه ساله نمی شود کوبید و دوباره ساخت؛ اما می شود قرارهایِ خوبی گذاشت و بدعت هایی "نو" را رقم زد. می شود به شهروندان نزدیک شد، با آن ها شفاف بود و به آن ها دروغ نگفت. کاری که در پنج ماهی که از مدیریت کمالی زاده سپری می شود شاهد آن هستیم؛ "مدیریت انسانی، مدیریتی مبتنی بر صداقت و در جریان گذاشتن شهروندان."