آغاز سنت دیرینه چهارپایه خوانی برمی گردد به زمانی که خبری از بلندگو نبود، مداح برای اینکه صدایش به گوش همه عزاداران برسد روی چهارپایه می‌رفت، مردم دورش جمع می‌شدند تا روضه خوانی آغاز شود. از چهارپایه خوانی حرف می زنیم؛ یکی از سنت‌های اصیل که هنوز در ایام عزاداری حسینی در محلات و بازارهای قدیمی برقرار است.

در سنت چهارپایه خوانی روضه‌خوان بالای چهارپایه می‌رود و جمعیت به دو بخش قبل و بعد از چهارپایه تقسیم می‌شوند و هر گروه یک بخشی از شعر را می‌خوانند.

«حاج حسین خلج»، پیرغلام اهل بیت از قدیمی‌ترین مداح و چهارپایه‌خوان بازار تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا گفته بود؛ «خیلی‌ها به اشتباه فکر می‌کنند چهارپایه خوانی یک سبک مداحی است در صورتی که این‌طور نیست. قبل از اینکه منبری وجود داشته باشد مداحان برای اینکه صدایشان بهتر به جمعیت برسد بالای یک چهارپایه می‌ایستادند و مدح ائمه را می‌گفتند، شبیه به همان کاری که نقال‌ها برای نقل داستان‌های شاهنامه انجام می‌دادند. چهارپایه خوانی از زمان‌های خیلی دور در بازار تهران باب بوده و فرقش با سبک‌های دیگر مداحی این است که چهارپایه خوان شعرهای بکر یا به قول قدیمی‌ها اشعار سوزنده‌ای را می‌خواند که در مدت زمان کوتاهی مستمع را به اوج می‌رساند.

قدیمی‌ترین مداح و چهارپایه‌خوان بازار تهران همچنین گفته است: «چهارپایه خوان خوب می‌داند مستمع‌اش چه سبکی را دوست دارد. اگر از سبک سلحشوری یا ضربی خسته شد، برایش سبک آوازی می‌خواند و به جای اینکه وقت را تلف کند در مدت کوتاه خواسته مستمع‌اش را اجابت می‌کند تا چهارپایه خوان بعدی بالای چهارپایه برود و برای هیأت دیگری که وارد تیمچه می‌شود، بخواند.»

محرم ۱۴۰۰ در کرج با احیای سنت چهارپایه خوانی درب خانه شهدا متفاوت‌تر از سال‌های گذشته برگزار شده است، امسال شهیدان میزبان عزاداران حسینی هستند.