پایگاه خبری کرج امروز، زندگی بازی های زیادی با ما می کند، گاهی تلخ گاهی شیرین. بعضی را در اوج جوانی به فراموشی می سپارد و برخی را تازه در میانسالی به اوج شکوفایی می رساند.

 آدم ها اما زود از یاد می روند طوری که حتی مرگ هم فراموشش می شود سراغ مان را بگیرد. نه چیزی خلق می کنیم نه تلاشی برای خلق کردن داریم، گمنام می آییم و گمنام هم می رویم، گویی هیچگاه نبوده ایم و هیچ زمانی در این سرزمین نزیسته ایم.

قصه این طوری است که پس از مرگ، چند ساعت یا چند روز فقدان مان را فریاد می کشند و دوباره سکوت و فراموشی، و تمام چیزی که از ما بجا می ماند در قابی خاک گرفته خلاصه می شود که گوشه یِ اتاق برای خود کز کرده است!

اما این روند برای همه اینگونه نیست، برخی جاودانه زندگی می کنند و جاودانه هم می مانند. هستند و بعد از مرگ شان نیز ادامه می یابند. همان هایی که تمام عمرشان به تلاش گذشته، به خلق کردن. آن هایی که به خوردن و خوابیدن تَن نداده و برای نام شان می آموزند و تجربه می کنند و اثری ماندگار می آفرینند.

آن هایی که مثلِ من و تو نفس می کشند اما مانند من و تو فکر نمی کنند. مانند شهیدی که رشادت اش در هشت سال دفاع مقدس جاودانه ماند، ورزشکاری که مدال اش در آوردگاه های جهانی و المپیک ماندگار شد، نویسنده ای که از فکر و قلم اش کتاب های شاخص به یادگار و هنرمندی که با هنرش آثارِ ماندگار ثبت کرد.

مثلِ بهرام که بعد از رفتن نیز صدایش همچنان به زندگی میانِ ما ادامه خواهد داد. پرویز بهرام، گوینده و دوبلور سرشناس سینما و تلویزیون ایران، پس از دوره‌ای بیماری در ۸۶ سالگی درگذشت. وی راوی بسیاری از فیلم‌های مستند به ویژه مستندهای حیات وحش بود. از ابتدای دهه ۱۳۳۰ فعالیت گویندگی خود را آغاز کرد و در کنار آن به بازی در تئاتر هم می‌پرداخت. سریال مستند جاده ابریشم مشهورترین کاری بود که با روایت پرویز بهرام پخش شده است.