به گزارش پایگاه خبری کرج امروز، فرآیند جهانی شهرنشینی عموما بر کلان شهرها تمرکز دارد و اهمیت چندانی به نیازها و مشکلات شهرهای کوچک نمی‌دهد.

جمعیت جهان عموما در شهرها زندگی می‌کنند. این تحولات در کشورهای کوچک نیر رخ داده است. در کشورهای بزرگی مانند چین نیز جمعیت بیشتری در شهرهای بزرگ و کوچک آن متمرکز شده است و عده کمی در روستاها زندگی می‌کنند. اما حتی کشور هند که حدود ۷۰ درصد مردمانش در مناطق روستایی زندگی می‌کنند نیز نسبت به ده های گذشته دچار رشد فزاینده ای در رشد شهرنشینی شده است.

این تحولات جغرافیایی در کشورهای در حال توسعه بسیار سریع تر از مناطق دیگر است. تحولاتی که قبلا قرن ها طول می‌کشید، امروزه در یک دهه اتفاق می‌افتد و چالش های جدیدی ایجاد می نماید. متاسفانه، کشورهای محدودی برای مقابله با این چالشها آماده شده اند و حتی تعداد کم تری از این کشورها مدیریتی هدفمند در این خصوص دارند.

عمده  تمرکز مباحث مربوط به سیاست‌گذاریها بر کلان شهرهاست. بدیهی است که اینگونه انباشت بزرگ و بی‌سابقه سبب ایجاد شرایط جدیدی شده است که نیازمند رسیدگی خلاقانه و منصفانه می‌باشد. اما ما آن چنان بر این موضوع متمرکز شده ایم که مباحث مهم دیگر را از یاد برده‌ایم. مباحثی که ممکن است در دهه‌های آتی بسیار چالش برانگیز شوند.

سه عامل مهم در رشد فزاینده شهری دخیل هستند: رشد طبیعی جمعیت در مناطق شهری، مهاجرت مردم از روستاها به شهرها و دلیل سوم آنکه مناطق روستایی متراکم تر و بعدها تبدیل به شهر شده اند. همه این عوامل در کار هستند اما ممکن است تاثیرشان به یک اندازه نباشد.

عامل سوم می‌تواند مشکلاتی به وجود آورد چرا که سازوکار اجرایی و اداری موجود در شهرها ممکن است در روستاها وجود نداشته باشد.

برای مثال، آمار نشان می‌دهد که در کشور هند طی دهه گذشته، ۳۲ درصد به جمعیت شهری اضافه شده است. این به علت عوامل مختلفی از قبیل درآمدهای حاصل از فعالیتهای غیرکشاورزی می‌باشد. افزایش این مقدار جمعیت را رسما نمی توان شهرنشینی گزارش کرد، چرا که بیشتر این افزایش جمعیت مربوط به عامل سوم بوده است.

اگر چارچوب سازمانی مناسبی مانند شهرداری ها وجود نداشته باشد، چگونه می‌توان مسائل شهری مانند زیرساخت‌ها، نیروی الکتریسیته و آب، مدیریت پسماند و دیگر مسائل را کنترل نمود؟ اگر این مناطق به صورت رسمی "شهری" خطاب نشده باشند، سیاست‌گذاران چگونه می‌توانند مشکلات این مناطق را رفع نمایند؟ آیا طرحی به منظور تنظیم مقررات قضایی و امنیتی، تجهیزات پزشکی، فضای باز مناسب و استراتژی به منظور جلوگیری از آلودگی و تراکم وجود دارد؟

در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، این مناطق بدون کنترل مناسب در حال ساخته شدن هستند. این گونه مناطق زیرساختی مناسب حتی برای خدمات ضروری مانند جاده ها، آب لوله کشی و مدیریت پسماند ندارند. دولت ها در سطح ملی و منطقه‌ای عموما به این مناطق ایجاد شده کم تر توجه می‌کنند چرا که پاسخگوی نیاز رو به رشد آنها نیستند. در واقع، این شهرها با مشکلات متعدد و غیرنظام مندی روبه رو هستند. این مشکلات حتی می تواند ضروری ترین نیازهای هر انسانی باشد.

ما علاوه بر مقابله با چالش های مربوط به تراکم، آلودگی و تنش های اجتماعی کلان شهرها، باید به مناطق کوچک و جدید شهری نیز توجه داشته باشیم. سپردن این موارد به بخش خصوصی نیز نه تنها کافی نیست بلکه ممکن است باعث عدم انسجام اجتماعی شود و کل روند را از بین ببرد. بنابراین باید دولت های محلی و شهروندان نگران سیاست گذاری ها و نحوه زندگی در شهرهای کوچک نیز باشند.

ترجمه: محسن راعی